तू खरं तर... आनंदघन
दु:ख सकारण, सुखही सकारण. भय सकारण, चिंताही सकारण.
अकारण तो केवळ आनंद. तू खरं तर... आनंदघन.
सुख-दुखा:ची स्टेशनं शोधताना मग भय आणि चिंतारुपी मित्र सापडले.
अकारण तो केवळ आनंद. तू खरं तर... आनंदघन.
कारण इतकेच कि, तुझा तुला न लागलेला शोध, तुझा तुला न झालेला बोध.
अकारण तो केवळ आनंद. तू खरं तर... आनंदघन.
आनंद तुझे रूप, आनंद तुझा रंग,
आनंद तुझा आकार, आनंद तुझा स्वभाव.
अकारण तो केवळ आनंद. तू खरं तर... आनंदघन.
सप्रेम _()_
-नितीन राम
www.abideinself.blogspot.com
१३ डिसेंबर २०१०
